به نام خدا
نحوهی برنامهریزی درسی (قسمت اول)
یکی از دغدغهها و مسائل همیشگی افراد مختلف برنامهریزی و نحوهی آن است. شاید تا مدتها تلاش میکردیم این ذهنیت را تقویت کنیم که برنامهریزی برای انجام کارها و زندگی بهتر لازم و ضروری است اما امروزه بیشتر با این مفهوم درگیر هستیم که چگونه این برنامهی لازم را طراحی و اجرا کنیم. یکی از مواردی که مهارت برنامهریزی به طور جدی به کار گرفته میشود، درس خواندن است. برای یک مطالعهی خوب و دریافت یک نتیجهی مطلوب به یقین یک برنامهریزی صحیح لازم و ضروری است. این لزوم چنان جدی و قابل توجه است که چهرهی مدارس جدید را در کشور ما اگرچه با تأخیر نسبت به سایر کشورها تغییر داده است و اولیا و دانشآموزان و حتی مدارس توانا و برتر به خصوص در سالهای پایانی دبیرستان به فکر حضور مشاوری کارآمد و دانا میافتند که یکی از انتظارات از این شخص برنامهریزی درسی است.
حال این سؤال پیش میآید که برای داشتن یک برنامهی خوب و قابل اجرا که شخص را به هدفش برساند چه مواردی لازم است رعایت شود و چگونه میتوان برنامهای داشت که هم مناسب حال باشد و هم کارآمدی لازم را داشته باشد. برای داشتن چنین برنامهای با ما همراه باشید و مرحله به مرحله برنامهی خودتان را طراحی کنید. در این مقاله تلاش میکنم راه رسیدن به یک برنامهی صحیح را در ۳ قسمت به شما ارائه دهم.
- · قسمت اول : نکات مهم در برنامهریزی صحیح
- · قسمت دوم : چگونگی طراحی یک برنامهی درسی و جداول استاندارد برنامهریزی به روش اسکینر
- · قسمت سوم : تقسیمبندی دروس در برنامه و روش اجرای بدون نقص
و در اینجا به قسمت اول یعنی نکات مهم در برنامهریزی صحیح میپردازیم:
- ۱٫ چیزی که حتی از خود برنامه مهمتر است وفاداری به آن است. قطعا اگر کسی برنامهای معمولی داشته باشد اما آن را خوب و دقیق اجرا کند، بهتر از داشتن یک برنامهی علمی عالی اما اجرای ضعیف آن است. قبل از اینکه برنامهریزی کنیم و یا به دنبال داشتن یک برنامهی خوب باشیم، بهتر است با خود قرار بگذاریم که به برنامه وفادار بمانیم. در جلسات مشاورهی مختلف من و همکارانم برنامهای را طراحی میکنیم که حتیالامکان اصولی که در این نوشته برای شما خواهم گفت در آن رعایت میشود اما در عمل و برنامهی اجرایی دانشآموز دیده میشود که در اکثر موارد تفاوتهای جدی با اصل برنامه دارد و گاهی هیچ شباهتی ندارد!!! (آفرین) تجربهی جلسات مشاورهی من نشان میدهد که بیشتر دانشآموزانی که برنامه برای آنها ریخته میشود، وقتی از جلسه بیرون میروند انگیزه و آمادگی لازم برای اجرای برنامه را دارند اما در روزهای بعد این توانایی کمرنگ و کمرنگتر میشود. این موضوع نشان میدهد که برای اجرای صحیح برنامه حتما از همان روز برنامهریزی که حداکثر آمادگی را برای اجرای آن دارید کار را شروع کنید و هرگز آن را به فردا یا شروع هفته موکول نکنید که:
“ بدترین راه انجام ندادن یک کار به فردا انداختن آن است. “
نکتهی دیگر اینکه در بسیاری موارد از دانشآموزان مختلف شنیدهام که علت عدم اجرای برنامه را به هم ریختن برنامه در روزهای آغازین میدانند. مثلا در روز دوم برنامه، با واگذاری یک تکلیف پیشبینی نشده یا یک آزمون خارج از برنامه، ساعتهای طراحی شده به هم میریزند و همین باعث از دست رفتن کارایی برنامه میشود و دانشآموز رغبت و انگیزهی خود را برای ادامه از دست میدهد یا تصور میکند که دیگر نمیتواند خود را با برنامه هماهنگ کند. برای جلوگیری از این اتفاق نخست بدانید که در برنامهریزی باید جایی برای اتفاقات پیشبینی نشده و جبران ضعفها قرار دهید که در قسمتهای دیگر همین مقاله در مورد آن خواهم نوشت و دیگر اینکه اگرچه اجرای دقیق برنامه بسیار مهم است اما اگر بواسطهی اتفاقات پیشبینی نشده یک روز برنامه اجرا نشود، ادامهی برنامه را با مختصر تغییری میتوان اجرا نمود پس آن را به قیمت از دست رفتن کل برنامه تمام نکنید.
- ۲٫ قبل از شروع به طراحی برنامه باید هدف خود را تعیین کنید. بدانیم که:
” بهترین تیرانداز با دقیقترین سلاح نمیتواند هدفی را نشانهگیری کند که وجود ندارد. “
قبل از هر برنامهریزی و هر تصمیمی برای تغییر حتما باید هدف را تعیین کنیم. اولین قدم تعیین هدف است. این اصل را فراموش نکنیم. اهداف در ۲ قالب بایستی طراحی شوند. یکی اهداف کوتاه مدت مثل موفقیت در آزمون، افزایش قدرت در یک درس خاص، توجه ویژه به حل مسأله و … و دیگر اهداف بلند مدت که مثلا میتواند رشتهی مورد علاقه، رتبهی کنکور، معدل پایان سال یا چیزی مشابه اینها باشد. در یک برنامهریزی اصولی هر دوی این اهداف بایستی در برنامه لحاظ شوند. اهداف بلند مدت مسیر کلی برنامه را تعیین میکنند اما اهداف کوتاه مدت برای سنجش کیفیت اجرای برنامه در یک مقطع خاص استفاده میشوند. میبینید که اگر بدون تعیین اهداف حرکت کنیم در عمل برنامهریزی و تعیین کیفیت اجرای آن میسر نیست. نکتهی بسیار مهمی که در اینجا ذکر آن لازم است این است که تنها تعیین هدف کافی نیست بلکه باید به آن متعهد بود. در سالهای کار خود دانشآموزان زیادی را دیدهام که اهداف بزرگی را تعیین کردهاند اما تنها برخی از آنها به آن رسیدهاند و آنها دانشآموزانی بودهاند که در تمام مسیر به هدف خود متعهد بودهاند و سختیها و مشکلات اگرچه هر انسانی را خسته میکند اما هرگز آنها را از هدف منحرف نکرده است. یادتان باشد که وقتی هدفی را انتخاب میکنید، باید هزینهی آن را پرداخت کنید. اینجاست که تعهد به هدف خود را نشان میدهد. واضح است که رسیدن به یک هدف بزرگ به راحتی میسر نیست. چیزی که در این راه میتواند یاور خوبی برای شما باشد، ارتباط با دانشآموزان موفق مثل رتبههای برتر کنکور، رتبههای برتر آزمونها و یا حتی دانشآموز موفق کلاستان باشد. وقتی به مسیر آنها نگاه کنید خواهید دید که چقدر تلاش کردهاند و چقدر برای رسیدن به آنچه میخواهند مصمم بودهاند.
” اگر هدف بزرگی را میخواهید باید به اندازهی آن بزرگ باشید. “
- ۳٫ بهتر است در برنامهریزی به توصیههای مشاورین آگاه توجه کنیم. متأسفانه در امور مربوط به تعلیم و تربیت همگان خود را صاحب نظر میدانند و بسیاری تصور میکنند، افرادی که در کنکور شرکت کردهاند و گاهی رتبههای خوبی هم بدست آوردهاند، میتوانند مشاورین خوبی هم باشند. واضح است که کسی که خود کاری را خوب و درست انجام داده است، میتواند راهنمای خوبی باشد. اما این شرط لازم است و کافی نیست. برنامهریزی دقیق و صحیح کاری است که نیاز به دانش و تجربهی کافی در امر مشاوره دارد و این صرفا با یک کنکور خوب بدست نخواهد آمد. در ضمن باید بدانیم که برنامه یک فرمول کلی نیست بلکه یک مسیر کاملا شخصی است. برنامهای خوب و کارآمد است که برای شما و با حضور فعال و جدی خود شما طراحی شده باشد. اگر برنامهای در این فضا طراحی نشود، حتی اگر تمام اصول علمی هم در آن رعایت شود تنها یک قالب صحیح کلی است. این مدل برنامه برای کمک به دانشآموز برای طراحی برنامهی منحصر به خودش خوب است اما باز هم تأکید میکنم یک برنامهی اجرایی نیست.
- ۴٫ نکتهی دیگری که به همهی شما عزیزان رعایت آن را توصیه میکنم این است که برنامهای برای شما مناسب است که با عملکرد مدرسهتان هماهنگ باشد و خواستههای دبیران ارزشمند شما را تأمین کند. عدم هماهنگی برنامهی شما با مدرسه باعث میشود که شما دچار دوگانگی برنامهها شوید و این بدون شک شما را سردرگم خواهد کرد و همچنین اگر برنامهی شما خواستههای دبیرانتان را تأمین نکند، در عمل کلاس درس را برای شما غیر قابل استفاده خواهد کرد و این به معنی از دست دادن زمان طلایی یادگیری است بنابراین خواسته و تکلیف معلم خود را بر هر کار دیگری مقدم بدانید و به آن عمل کنید.
- ۵٫ و نکتهی آخر اینکه برای اجرای هرچه بهتر برنامه به خودتان انرژی مثبت بدهید. همهی ما میدانیم که اجرای برنامه گاهی حقیقتا کاری سخت و دشوار است. گاهی خستگیها به سراغ شما میآیند. تصور نکنید که در این زمان شما یک انسان ضعیف هستید. ابدا اینطور نیست. این اتفاق برای همه حتی بهترین دانشآموزان هم میافتد. صبور و قوی باشید و به خودتان انرژی مثبت بدهید. خودتان را تشویق کنید. همهی ما بارها و به خصوص در میادین ورزشی دیدهایم که تشویق تماشاگران چه تأثیر جدی و غیر قابل انکاری بر عملکرد شخص میگذارد. تماشاگر شما در اجرای برنامه خودتان هستید. خودتان را تشویق کنید و فضای پیرامون خودتان را پر از انرژیهای مثبت کنید. به همکلاسان خود انرژی مثبت بدهید و از آنها انرژی مثبت دریافت کنید. همیشه در جلسات مشاوره از دانشآموزان سؤال میکنم که اگر همکلاسی تو به تو بگوید من فکر میکنم موفق نمیشوم، چه میکنی؟ تقریبا در تمام موارد پاسخ شما این است که به او کمک میکنم و سعی میکنم او را از این اشتباه درآورم. پس در اینجا از همهی شما خواهش میکنم خودتان را هم از این اشتباه درآورید. تشویق لازمهی هر تلاشی است و تمام انسانها به تشویق نیازمندند.
ادامه دارد …
یادتان باشد که زمین گرد است پس هر پایانی شروع دوبارهای است.



