بر اساس فرمول شاخص توده بدن اگر فردی دارای BMI معادل ۲۷ باشد ، در بدن وی ممکن است بین ۱۰ تا ۳۱ درصد چربی وجود داشته باشد. در صورت عضلانی بودن فرد (ورزشکار)، افزایش آب میان بافتی به علت خیز یا ادم و یا تراکم توده استخوانی بدن ، عدد بدست آمده نمایانگر افزایش چربی بدن به طور دقیق نخواهد بود .
در کودکان و نوزادان، میزان BMI با افزایش سن تغییر می کند . در هنگام تولد BMI مطلوب برای نوزادان در محدوده ۱۳ کیلو گرم بر متر مربع است و در یک سالگی به بیشترین مقدار خود یعنی ۱۸ کیلوگرم بر متر مربع بالغ می گردد و در ۶ سالگی مجددا BMI مطلوب کاهش یافته و به ۱۵ کیلوگرم بر متر مربع می رسد . با شروع فرایند پیش بلوغ و دوران بلوغ مجددا مقدار BMI مطلوب افزایش می یابد .
ضمنا با این روش امکان تعیین نحوه توزیع چربی و انباشتگی آن در سطوح و نواحی بدن وجود ندارد .
نحوه محاسبه BMI :
از تقسیم (وزن بدن به کیلوگرم ) بر اندازه (قد به متر) به توان ۲، BMI بدن فرد محاسبه می گردد. حال طبق جدول زیر می توان شرایط بدنی فرد را تخمین زد.
شاخص توده بدن یا BMI یک وسیله استاندارد برای تعیین وزن بدن است و بین سایر معیارهای سنجش وزن ، بدون ارتباط با جثه افراد می تواند توده فعال بدن را مشخص نموده و تعیین کند که فرد در زمره افراد چاق، معمولی و یا دارای کمبود وزن می باشد. اما این شاخص دارای نکات ظریفی است که در محاسبات سنجش وزن باید به آنها توجه نمود و راه حلی اندیشید
