به نام خدا
خدا قوت
گفتم خدا یادم آمد که
خدا چه نزدیک است و چه دوست داشتنی است…
خداست و بنده هایش بنده هایی که دوستشان دارد و به آنان عشق می ورزد…
روزیشان می دهد و گاهی در این تقسیم روزی دلهای مهربانی را همراه می سازد…
مدرسه ی ما چون دانه های تسبیح همه کارش به حلقه محبت و موهبت خدا وصل است…
روزی تلاش جانانه در بازار خیر و نیکی و روزی تهیه ی مایحتاج قوم و قبیلی که ممکن بود از من نگارنده تا شمای خواننده یکی از آنان باشیم
ولی چه خوب است حالا که این سو هستیم قدمی برداریم برای آنانی که عکسها هر چقدر هم بکوشند نمی توانند ذره ای حال و روزشان را بیان کنند…
و روزی برای تقسیم روزی الهیشان که با دستان پاک بچه هایمان به دست این نیازمندان می رسد ….
این لحظه بعد از دعای از ته دلی آمینی گوییم که خدایا از همه به بهترین شکل قبول نما!
آمین
و بعد از آمین این شما و این هم عکسها…
