شگفتا آنچه تو را به یاد آورد زیباست :
آری آنجا که علم هویت گرفت نامش بر علم مقدم بود . دلش همچون آفتاب و نور علمش بر همه جا سیطره داشت .
خدایا امروز چرا آفتاب زود غروب کرد ؟ چرا نور رفت و چرا تاریکی حسرت همه جا را فرا گرفت ؟
خدایا صادق آل عبا کجاست که بتوان اورا تسکین داد و دلش را آرام کرد ؟
خدایا چگونه تحمل بیاورد کسی که به عشق مولایش فرسنگها راه را پیاده طی کرد ؟
و خدا میداند که غم غروب شهادتش از هر غمی سنگینتر است و چه زیبا فرمود :
دعا قضا را بر میگرداند هر چند به طنابی محکم شده باشد
