تاریخچه ی کاراته

کاراته ورزشی است با ریشه ژاپنی که هدف آن این است كه بدن را وسیله ای تخصصی جهت حمله ودفاع نماید . در واقع ورزشی است که درقالب مبارزه بین دو نفر اجرا می گردد.

 

کاراته در لغت به دو واژه کارا یعنی خالی (Empty) و ته به معنای دست (Hand) تقسیم می شود که معنای کلی کاراته – دو(راه کاراته)، مبارزه با دست خالی (بدون سلاح) می باشد كه در این راه دل و ذهن از تمام خواسته های دنیوی و غرور بی جا ، خالی ونهایتا فرد می بایست بر نفس اماره خویش فایق آید

در این رشته ، مسابقات به صورت تیمی وانفرادی در دو بخش آقایان و بانوان در رشته های کاتا وکومیته انجام می گردد.اوزان مسابقات كومیته انفرادی به ترتیب ۵۵- و ۶۰- و۶۵- و ۷۰- و۷۵- و۸۰- و۸۰+و آزاد برای آقایان و ۵۳- و۶۰-و۶۰+و آزاد برای بانوان می باشد.

تاریخچه جهانی كاراته:

انسان از زمان تولد مجبور به مبارزه برای ادامه زندگی می باشد . پس تاریخ قطعی برای پیدایش این فكر كه بدن را به وسیله مبارزه تبدیل نماید نمی توان یافت، اما کاراته امروزی شکل تکامل یافته ای از کمپوی چینی (بوکس چینی) می باشد که در ابتدا اوکیناواته نامیده می شد .

کاراته از سال ۱۹۱۲ به صورت سیستماتیک از کشور ژاپن به جهان خارج معرفی شد ودر سال ۱۹۶۴ اولین فدراسیون رسمی کاراته در جهان توسط انجمن های گوناگون ژاپنی هم زمان با بازیهای المپیک در ژاپن تشکیل یافت.(FAIKO)

در طی این سالها کاراته از طریق سازمانهای مختلف بین المللی تغذیه گردید تا اینکه هم زمان با اولین دوره مسابقات جهانی این رشته در سال ۱۹۷۰ ، کنفرانسی با حضور ۳۲ کشور برگزار گردید که منجر به تشکیل سازمان جهانی کاراته دو شد . و از این زمان به بعد کاراته به عنوان ورزش جهانی دست یافت.

 

 

پست های مرتبط

2 پاسخ

  1. ما دوست داشتیم چند تاعکس قشنگ از این ورزش زیبا داشته باشیم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *