ایران باستان

ماد ها قبایلی جدا افتاده بودند و توسط همسایگان قدرتمند خود مانند عاشوری ها مورد حمله واقع می شدند ولی دیااکو در سال ۷۲۸ پیش از میلاد قبایل ماد را متحد کرد و حکومت ماد را تشکیل داد . او پایتخت را هگمتانه قرار داد . ماد ها به زبان مادی سخن می گفتند و پیرو آیین های کهن ایرانی بودند . پس از دیااکو – کیاکسار و ایشتوویگو و پس از آن ها پادشاهی ظالم به نام اژی دهاک به حکومت رسید .

کوروش کبیر در سال ۵۴۹ پیش از میلاد با گشودن هگمتانه حکومت هخامنشیان را پایه گذاری کرد . پایتخت های هخامنشیان پاسارگاد – هگمتانه – تخت جمشید – شوش و بابل بود . مردم این حکومت به زبان های مختلف مانند پارسی باستان – آرامی – ایلامی و اکدی (زبان قوم های آفریقایی) سخن می گفتند و پیرو دین زرتشت بودند . پس از کوروش ؛ داریوش بزرگترین پادشاه و داریوش سوم آخرین پادشاه بود .

اسکندر مقدونی در سال ۳۳۰ پیش از میلاد ایران را با شکست سردار آریوبرزن و داریوش سوم فتح کرد و مدت کوتاهی بر ایران حکومت کرد .

پس از مرگ اسکندر مقدونی در هند در سال ۳۱۲ پیش از میلاد ایران به سردار سلوکوس رسید . پایتخت های سلوکیان سلوکیه و انطاکیه بود . مردم ایران در این زمان به اجبار یونانی سخن می گفتند و پیرو آیین های یونانی بودند . آخرین پادشاه سلوکیان فلیپ دوم بود .

مردم ایران سال ها زیر نظر سلوکیان بودند تا سرانجام اشک یا ارشک فرمانده یکی از قبایل پارتی به پا خاست و فلیپ دوم را شکست داد و اشکانیان تشکیل داد . پایتخت های اشکانیان اوشاک – صد دروازه – تیسفون – هگمتانه – شوش – نسا و آمل بود . مردم این حکومت به زبان پارتی صحبت می کردند و پیرو دین زرتشت بودند . واحد پول اشکانیان درهم بود .

اشکانیان در سال ۲۲۴ میلادی از هم پاشید . در این اوضاع اردشیر بابکان حکومت های پراکنده را یک پارچه کرد و بر تخت نشست . پایتخت های ساسانی تیسفون – استخر – بیشابور – همدان و شوشتر بود . مردم در این حکومت به زبان فارسی پهلوی سخن می گفتند و پیرو دین زرتشت بودند . این حکومت از وقتی ضعیف شد که خسرو پرویز نامه ی دوستانه ی پیامبر (ص) را پاره کرد .