براي اين كه بفهميم چرا آسمان در طول روز آبي است اول بايد مفهوم نور را بدانیم. نوري كه در زمين است بيشتر از ستاره ما، خورشيد تأمين مي شود كه مانع از اين مي شود تا زمين كره خيلي تاريكي شود.
نور از مبدأ خورشید با سرعت ۱۸۶۲۸۲ مايل در ثانيه (۲۹۹۷۹۱ کیلومتر در ثانیه) در خلأ يا بي هوايي حركت مي كند. با اين سرعت، كمي بيش از هشت دقيقه طول مي كشد تا نور خورشيد مسافت ۱۰۰ ميليون مايلي (۱۶۰ میلیون کیلومتری) را بپيمايد و به زمين برسد. موقعي كه نور به جو زمين برخورد مي كند سرعتش كند مي شود و به ۱۸۶۲۲۵ مايل در ثانيه (۲۹۹۷۰۰ کیلومتر در ثانیه) مي رسد. نور ماه، نوري است كه از خورشيد آمده ولی از سطح ماه به زمين منعكس شده. اين نور درست در سه ثانيه به ما مي رسد. اين نشان مي دهد كه چقدر نور سريع حركت مي كند.
نور سفيدي كه ما مي بينيم فقط بخش كوچكي از دسته پخش كننده تشعشع خورشيد، يعني طيف الكترومغناطيسي است. همه تشعشع الكترومغناطيسي شامل انرژي نوراني قابل رؤيتي است كه به صورت موج حرکت مي كند. هر نوع موجی، يك طول موج بي همتا و فركانسي دارد.
با استفاده از يك منشور می توان نور قابل مشاهده را به رنگين كماني از شش رنگ تجزیه کرد. نور خورشيد از همه رنگ هاي رنگين كمان يعني قرمز، نارنجي، زرد، سبز، آبي، و بنفش تشكيل شده. مولكول هاي گاز موجود در جو، با نور خورشيد، پيش از اين كه به چشمان ما برسد، واكنش انجام مي دهند و شش رنگ را به وجود مي آورند. اين شش رنگ عبارتند از: قرمز، نارنجي، زرد، سبز، آبي و بنفش. هر رنگ در طيف قابل مشاهده، طول موج و فركانس خودش را دارد. قرمز طولاني ترين طول موج و پايين ترين فركانس را دارد و بنفش كوتاه ترين طول موج و بالاترين فركانس را دارد.
هنگامي كه نور وارد جو مي شود، معمولاً به خاطر وجود مولكول هاي هوا و افشانه ها و ذرات ريز گرد و غبار و بخار آب در همه جهات پخش مي شود. آنهايي كه طول موج كوتاه تري دارند، بيشتر پراكنده مي شوند. براي همين نور آبي كه طول موج كوتاه تري دارد، ده برابر بيشتر از نور قرمز پراكنده مي شود. اگرچه رنگ بنفش نسبت به رنگ آبي طول موج كوتاه تري دارد، اما چون چشمان ما نسبت به رنگ بنفش تحريك پذير و حساس نيست، آسمان به نظرمان آبي مي رسد. موقعي كه در نهايت نور به چشمان ما مي رسد نور آبي در سراسر آسمان پخش شده است و به همين دليل آسمان به نظر آبي مي رسد.
