همکاری ناسا با IBM در ایجاد مدل هوش مصنوعی برای درک بهتر وضعیت زمین
IBM مخفف International Business Machine است و درحقیقت یک شرکت چندملیتی کامپیوتر و فناوری اطلاعات است.
NASA مخفف National Aeronautics and Space Administration است که می‌توان آن را اداره کل ملی هوانوردی و فضا ترجمه کرد. ناسا در سال ۱۹۵۸ و پس از امضا مصوبه هوانوردی ملی و فضا توسط رئیس‌جمهور آمریکا آیزنهاور ایجاد شد.
ناسا و IBM در تلاش هستند تا مدل‌هایی بر پایه هوش مصنوعی ایجاد کنند که می‌توانند با تحلیل داده‌های سنجش از راه دور و متون مقالات، به سؤالات مرتبط با اقلیم زمین پاسخ دهند. هدف این مدل‌ها تنظیم مجدد و قابل استفاده کردن حجم بالایی از داده است که منجر به پیشرفت علم شده و درک بشر از شرایط آب‌وهوایی را ارتقا می‌بخشند.
پروژه مشترک و جدید ناسا و IBM
تغییرات آب‌وهوایی در سال‌هایی اخیر باعث افزایش دما و خشکسالی شده که در پی آن آتش‌سوزی در نقاط مختلف کره زمین نیز افزایش یافته است. اما دود حاصل از این آتش‌سوزی‌ها چه تأثیری بر کیفیت هوا دارد؟ امواج گرمای شدید سال گذشته چطور بر مزارع ذرت و گندم تأثیر گذاشت؟ این‌ها تنها بخشی از سؤالاتی هستند که دانشمندان در تلاشند تا با کمک هوش مصنوعی به جوابی برای آن‌ها دست یابند.
ناسا حدود 70 پتابایت (هر پتابایت برابر 1000 ترابایت) داده با موضوع علوم زمین دارد که در این همکاری از آن‌ها استفاده خواهد شد. همچنین انتظار می‌رود با انجام پروژه‌های جدید ازجمله توپوگرافی آب‌های سطحی و اقیانوسی، این رقم تا سال 2030 به 600 پتابایت داده برسد.
ناسا و IBM در این همکاری دست به ساخت دو مدل خواهند زد. در مدل اول، داده‌های مجموعه‌ای از مجلات و مقالات علوم زمین به هوش مصنوعی آموزش داده می‌شود تا متون سازماندهی و ساده‌سازی شوند تا جستجو و درک آن‌ها آسان‌تر شود. در مدل دوم، داده‌های «USGS» ناسا به هوش مصنوعی آموزش داده می‌شود که رکوردهای تغییرات شرایط و وضعیت زمین توسط ماهواره‌های مختلف به ثبت رسیده است.
به کمک این دسته اطلاعات می‌توان خطرات طبیعی را شناسایی کرد، تغییرات در پوشش گیاهی و زیستگاه حیات‌وحش را ردیابی نمود و منابع طبیعی را با دقت بیشتری مدیریت کرد.
همچنین می‌توان از این مدل‌های هوش مصنوعی برای درک و پیش‌بینی مکان‌هایی که جنگل‌ها در آن تحت خطر هستند – با گسترش شهرها و یا استفاده بی‌رویه از منابع – بهره برد. کاربردهای دیگر این مدل‌ها که مورد استفاده افراد متخصص است، عبارتند از: ردیابی جنگل‌زدایی، پیش‌بینی بلایای طبیعی، نظارت بر معادن و ردیابی پدیده‌های آب‌وهوایی نادر.
«راهول راماچاندران»، دانشمند تحقیقاتی ارشد در مرکز پرواز فضایی مارشال ناسا می‌گوید: « این فقط ناسا نیست که از ساخت چنین ابزاری سود می‌برد. سایر سازمان‌ها نیز از چنین ابزاری استفاده خواهند کرد. ما امیدواریم اطلاعاتی که این مدل هوش مصنوعی تولید می‌کند، به‌اندازه کافی در دسترس عموم باشد و مردم را تشویق کند که در سبک زندگی خود تغییراتی ایجاد کنند و بیشتر به فکر سلامت کره زمین باشند».
وی می‌گوید: « امیدواریم این مدل‌ها کارایی داده‌های ناسا را چند برابر کنند؛ داده‌هایی که تاکنون تنها در دسترس گروه محدودی از دانشمندان بود و سطح بالای مباحث مطرح‌شده، آن‌ها را برای عموم بلااستفاده می‌کرد».
گردآورنده: رادمان نعمتی، دانش آموز پایه هفتم
۰ دیدگاه