قرار بود درباره موضوع “احترام” با یکدیگر گفتگو کنیم.

مربیان ارجمند در کنار والدین محترم و دانش آموزان عزیز

ابتدا دانش آموزان در سالن جلسه حاضر شدند و در انتظار حضور والدین خود نشستند.

 

 

رأس ساعت 8:30 روز دوشنبه مورخ 25 دی ماه 96 جلسه با تلاوت آیة 11 سورة مبارکة حجرات توسط دانش ­آموز امیر پارسا انصاری و توضیح دانش ­آموز سپهر سنگلجی دربارة این آیه شروع شد که جناب آقای گودرزی توضیحات تکمیلی در مورد این آیه را بیان داشتند.

 

 

سپس جناب آقای گودرزی مدیریت محترم مدرسه ضمن عرض سلام و تشکر از حضور به موقع اولیای ارجمند، بیان داشتند برگزاری این جلسه با محوریت احترام می­ باشد که اولیای محترم در جلسة قبلی نیز در این زمینه به بیان دیدگاه­ها و نظرات خود پرداختند ولی بناست در این جلسه بیشتر دانش ­آموزان به بیان نظرات خود بپردازند که روز گذشته هم دانش ­آموزان در کافه کتاب در گروه­های چهار نفره به بیان نظرات خود پرداخته و آن را مکتوب به معلم راهنمای خود تحویل داده بودند.

 

 

سپس جناب آقای اشترانی دبیر محترم دینی پایه هشتم در ابتدا ضمن عرض تسلیت به مناسبت جان باختن پرسنل نفتکش سانچی بیان داشتند که در کلاس از دانش ­آموزان خواسته شده که خود را در جای دبیر ببینند و از دانش ­آموزان دیگر با خیال راحت سؤال بپرسند تا حس اعتماد به نفس در آنها تقویت گردد.

 

 

در ادامه جناب آقای امیری گفتند از ابتدای سال تحصیلی در مورد احترام با دانش ­آموزان بحث شده است و از دانش ­آموزان خواسته شده بود که مصادیقی از احترام را بیان نمایند.

 

 

در ادامه جناب آقای گودرزی از دانش ­آموزان خواستند که به بیان مصادیق احترام بپردازند.

 

 

– کلباسی: احترام به نژاد و اصالت افراد

– حیدری منش: احترام و ارج نهادن به آداب

– ابراهیمی: احترام به عقاید افراد

– کلباسی: در مورد اختلاف عقاید می­ توان با مباحثه کردن به نتیجه رسید.

– سنگلجی: احترام به حیوانات که انقراض برخی از حیوانات ناشی از عدم احترام افراد به حیوانات است.

– شاهین: احترام به نظرات دیگران. زیرا احترام به نظرات دیگران حس خوبی در آن شخص ایجاد می­ کند.

– حیدرعلی: احترام متقابل افراد

– کبیرنژاد: احترام به قوانین خانواده، مدرسه، جامعه، کشور

– قشقایی: احترام به کوچکترها

– حیدری­ منش: احترام به محیط زیست

– موزونی: بی احترامی به یک شخص ناشی از بی احترامی خود آن فرد به طرف مقابل است.

– بلال: احترام به حریم شخصی دیگران

– حیدری­ منش: احترام به حکم و دستور خداوند طبق آیة اول سورة مبارکة حجرات

– کلباسی: احترام به طبقات اجتماعی مختلف جامعه

– صالح: احترام به بزرگترها

 

سپس جناب آقای جواهری مدیر عامل محترم مؤسسه دانش ضمن عرض سلام و خسته نباشید و تشکر از بیان نظرات دانش ­آموزان، به بیان برخی از صفات انسانی که در قرآن به آن ها اشاره شده است پرداختند. ایشان فرمودند در سورة فرقان از آیة 63 به بعد 12 صفت برای انسان کامل آورده شده است که خداوند از انسان کامل به عنوان عِبادُ الرَّحمن یاد کرده است.

 

 

در ادامه گروه دیگری از دانش آموزان همراه والدین گرامی در سالن حضور پیدا کردند و در رابطه با موضوع “احترام” به گفتگو و تبادل نظر پرداختند.

 

 

جلسه دوم نیز با تلاوت آیة 11 سورة مبارکة حجرات توسط دانش ­آموز حسین فاضل و توضیحاتی توسط دانش آموز کسری نوذری دربارة این آیه شروع شد که سپس جناب آقای گودرزی توضیحات دانش آموز نوذری را تکمیل نمودند.

 

در این جلسه هم جناب آقای گودرزی از دانش­ آموزان خواستند که به بیان مصادیق احترام بپردازند.

 

 

– آتش­ سخن: احترام به نظر و حرف کوچکترها

– نوذری: احترام به قوانین، طبیعت، موجودات، افراد به یکدیگر (متقابل)

– اقدسی: احترام به همکلاسی در زمان پاسخ دادن یا سؤال کردن

– حیدریان: احترام گذاشتن به کل محیط (هنجارها و ناهنجارهای محیط)

– ابوالقاسمی: برخی مواقع کوتاه آمدن خیلی خوب است

– نوابی: برخی احترام را بر مبنای موقعیت شغلی افراد انجام می­ دهند.

– خلج: احترام گذاشتن دو نوع است. یک نوع احترام گذاشتن بر مبنای جایگاه و الزام آن و نوع دیگر احترام گذاشتن بر مبنای دوست داشتن است.

– بیات: احترام باید متقابل باشد.

عامری: احترام متقابل بین والدین و فرزندان خیلی مهم است.

ساعتی: سوء استفاده از معلولیت افراد برای برخی از کارها مانند گدایی کردن با آنها نوعی بی احترامی به آنها می­ باشد.

امین­ پور: احترام به موجودات دیگر

ابوالقاسمی: احترام به عقاید و علایق دیگران

اقدسی: احترام به اموال عمومی

ساعتی: احترام به محیط زیست و حقوق دیگران

اصغری: احترام به سالمندان و  معلولان و افراد ناتوان

حسینی: اگر احترام به سوء استفاده از فرد منجر شود نباید در احترام گذاشتن اغراق نمود.

 

 

در جلسه سوم که با حضور اولیای محترم دانش آموزان پایه هفتم برگزار شد، ابتدا جناب آقای گودرزی مدیریت محترم مدرسه ضمن عرض سلام و تشکر از حضور به موقع اولیای ارجمند، دربارة اردوی هفتة گذشته نظرخواهی کردند که اکثریت اولیای محترم ضمن تشکر از برگزاری این برنامه، بر تداوم برگزاری چنین اردوهایی تأکید داشتند.

 

 

آقای گودرزی از فرصت پیش آمده استفاده نمودند و توضیحاتی نیز درباره فعالیت های دانش آموزان در مدرسه ارائه نمودند.

سپس فیلم کوتاهی پخش شد و از اولیای محترم خواسته شد برای آن فیلم، نامی انتخاب نمایند و چون این فیلم قبلاً برای دانش ­آموزان نیز پخش شده بود منتخبی از نام­هایی که دانش ­آموزان برای آن انتخاب کرده بودند، خوانده شد.

 

در این جلسه از جناب آقای دکتر خسروی – رئیس هیئت مدیره موسسه دانش – دعوت شده بود تا به عنوان سخنران حضور داشته باشند.

جناب آقای دکتر خسروی در ابتدای فرمایشات خود کتابی به نام “زندگی در عیش، مردن در خوشی” ترجمة آقای صادق طباطبایی که اثر یک دانشمند بزرگ آمریکایی است را جهت مطالعه پیشنهاد دادند و فرمودند که در این کتاب آمده است: تربیتی که هیچ فشار و رنجی را برای فرد ایجاد نکند و فرد در دنیای بی­ درد و مشکل رشد یابد، فرد را با عزت نفس و مستقل بار نمی­ آورد.

 

 

الان سعی بر این است که نبودها و کمبودها پیدا نباشد.

تربیتِ الان، فرار از واقعیت زندگی عادی و طبیعی است که این باعث می­ شود افرادی را داشته باشیم که عزت نفس و پایداری لازم برای مواجهه با مشکلات زندگی نداشته باشند.

هوش اخلاقی را خانم میشل بُربا به عنوان ترم جدیدی وارد جامعه کرد.

یکی از اصل­های آن احترام است و اصل دیگر آن خویشتنداری است که پایة اعتماد به نفس و عزت نفس همین اصل است.

نبود عزت نفس و اعتماد به نفس باعث افسردگی­ها و پایه­ های سوء رفتار می­ شود.

جنس هوش­های اخلاقی از جنس مهارت است که میشل بُربا در کتابش آن را مطرح کرده است.

جنس همدلی، احترام و خویشتنداری، مهارتی است که باید آنها را به فرزند آموخت.

ما باید خودمان الگو باشیم. رفت و آمد با افراد بردبار نیز مؤثر است و ما باید به عنوان والدین در کنار فرزندمان قرار بگیریم نه در مقابل آنها باشیم.

 

 

ما باید تا حدی که می­ توانیم با نوجوان خود گفتگو کنیم و در بحث­هایی که می­ خواهیم آنها را از آن نهی کنیم مستدل باشیم.

باید باور کنیم که بردباری مهارتی است که با سخن گفتن در فرزند حاصل نمی­شود بلکه باید الگو ببیند.

باید به او بیاموزیم که گاهی لازم است برای به دست آوردن چیزی سختی­ها را تحمّل کرد و از برخی از لذّت­ها چشم ­پوشی نمود. ورزش خصوصاً کوه­پیمایی در این مورد خیلی مؤثر است چون استقامت ایجاد می­ کند. زیرا برای رسیدن به بالا می ­بایست فاصله را طی نمود.

بخشش نیز در این زمینه مؤثر است. کمک به مستمندان و نیازمندان و توجه به زندگی دیگران بردباری می آورد.