بررسی مشکلات طرح یک‌ فوریتی 57 نماینده مجلس در مورد رفع انحصار زبان انگلیسی (1) فرآیند تربیت به عنوان هدف اصلی آموزش در مدرسه شکل می‌گیرد نه در آموزشگاه‌های آزاد زبان

• در این طرح دانش آموزان باید، زبان انگلیسی را صرفاً از طریق آموزشگاه‌های آزاد آموزش ببینند و هرچند آموزشگاه‌ها برای فعالیت از آموزش‌ و پرورش مجوز می‌گیرند اما جریان تربیتی مدرسه در آموزشگاه‌های آزاد زبان شکل نمی‌گیرد.(1)

ب) تعریف نقش و جایگاه مدرسه :

مدرسه، سازمان و نهاد بسیار مهمی است که اجتماع آن را به وجود می آورد تا تربیت رسمی کودکان، نوجوانان و جوانانش را به عهده گیرد و مهارت ها و معارف لازم را در سطوح و مقاطع مختلف و در رشته های مورد نیاز به آن ها بدهد

 مدرسه، آموزش فرزندان جامعه را در مراحل مختلف تحصیلی به عهده دارد، امکانات افراد را رشد و گسترش می دهد، نیازهای جامعه را ارضا می کند. برای رسیدن به تربیت و پرورش پایدار در هر جامعه ای به جز مدرسه هیچ وسیله مثبت و موثر دیگری در اختیار ندارد.

جان دیوئی فیلسوف تربیتی معروف در خصوص نقش مدرسه در ایجاد محیط تربیتی ساده می گوید: زندگی اجتماعی امروز بشر بسیار پیچیده تر از گذشته است و فهم درک آن در صورت فعلی برای کودکان و نوجوانان غیر ممکن است، ولی مدرسه می تواند آن را ساده کرده و به شکلی در آورد که آن ها بتوانند مسائل زندگی اجتماعی معاصر را در یابند.مدرسه در صورت برخورداری از شرایط و امکانات سالم و لازم می تواند محیط اجتماعی پاکی را برای دانش آموزان فراهم آورد تا از یک طرف از آلودگی احتمالی ایشان به فساد جلوگیری کرده و خصوصیات نیک را به نسل جدیدی انتقال دهد و از سوی دیگر محیط بیرون را از فساد تصفیه و پاک کند.در مدرسه دانش آموزان از طبقات مختلف اجتماع تشکیل شده و نیازمندند که با همدیگر در آمیزند و افکار، گرایش ها، رغبت ها و نیازهای خود را به هم نزدیک کنند.
 مدرسه عالی ترین ارزش اجتماعی را داراست و همه کشورهای جهان به ویژه آن هایی که از امکانات مادی فراوانی بهره مند هستند در راه افزایش و گسترش مدارس مجهز به وسایل آموزشی نوین سرمایه گذاری کرده و مدرسه رفتن غیر قابل انکار همه مردم بوده و حتی به استفاده از این حق ملزم شده اند. (2)

ج) مدرسه اصلی ترین رکن تعلیم و تربیت :

مدرسه از مهم ترین نهادهاى اجتماعى، تربیتى و آموزشى و اصلى ترین رکن تعلیم و تربیت است که به منظور تربیت صحیح دانش آموزان در ابعاد دینى، اخلاقى، علمى، آموزشى، اجتماعى و کشف استعدادها و هدایت رشد متوازن روحى و معنوى و جسمانى آنان براساس اهداف مصوب دوره هاى تحصیلى و برابر ضوابط و دستورالعمل هاى وزارت آموزش و پرورش تأسیس و اداره مى شود. انتقال ارزش هاى اساسى جامعه در کانون اصلى توجه نظام آموزشى قرار دارد، به گونه اى که مدرسه دانش آموزان را متعهد مى سازد ارزش هاى جامعه را درونى سازند.

در مدارس، آموزش ارزش ها در لابه لاى دروس گوناگون صورت مى گیرد. نظام آموزش و پرورش از طریق روش هایى که در امر تدریس به کار مى گیرد ارزش ها و برداشت هاى خاصى را در ذهن دانش آموزان جاى مى دهد و در روند تبیین ارزش ها، همسالان از طریق کنش متقابل، نقش مهمى ایفا مى کنند.

د) تأثیر فضای مدرسه بر سلامت روان دانش آموزان : 

فضای فیزیکی روانی و آموزشی مدرسه از جمله مسایلی است که می تواند بازتاب مهم و قابل توجهی بر ساختار رشد و تکامل ذهنی و فکری و نیز خلاقیت و سلامت روان دانش آموزان داشته باشد و به عنوان زیربنایی از بنیادهای حرکت اجتماعی فردای دانش آموزان مورد نظر قرار گیرد بنابراین دانش آموزان برای برقراری تعادل، کارهایی را انجام می دهند که به آن مکانیزم های دفاعی می گویند. این مکانیزم ها عبارت اند از: گوشه گیری، توجیه، عقب نشینی و دلیل تراشی و … که در میان دانش آموزان بسیار دیده می شود. چون اکتسابات و دریافت های تجربی در این مرحله اززندگی سهم مهمی در ساختار شخصیت آینده دانش آموزان خواهد داشت. اگر آنها در این مکان و زمان به طریق مناسبی پرورش یابند و تعلیم ببینند و استعدادهای بالقوه خود را در محیط مدرسه بشناسند و یا درواقع به آنها شناسانده شود و به درک موفقیت هایی نیز نایل آیند و در جهت مثبت پیش روند حرکتی مطلوب و رو به کمال خواهند داشت. اگر دانش آموزی در زمینه های یادگیری، انس و الفت بادیگران و هم کلاس ها و خلاقیت هایی که باید او را مورد توجه معلمان قرار دهد تلاش کند یا در جهت منفی سوق داده شود انعکاس آن بر جریان زندگی آینده اش نیز سایه افکن خواهد شد.
دانش آموزان در مدرسه به طور مستقل و بدون واسطه مداخلات احساسی والدین به کسب تجربه و مهارت و آموزش می پردازند و بیشتر در کنار هم سالان خود در جهت تکامل قرار می گیرند.

هـ ) مدرسه زمینه ساز رشد اجتماعی :

در مدرسه دانش آموز علاوه بر بهره مندی از برنامه های درسی و شناخت علمی، اجتماعی و مهارت یابی در زمینه های فیزیکی قادر خواهد شد تا نسبت به کوششی که برای زندگی فردایش لازم است مسایلی را فراگیرد و تسلط تدریجی وی در این زمینه ها افق دید آموزشی و درک و فهمش را وسیع تر می کند به طوری که او را در یادگیری مطالب درسی و بهداشتی، خلاقیت و هنر یاری خواهد داد. مدرسه زمینه ساز رشد اجتماعی دانش آموز برای عضویت در گروه های متعدد است و این خود می تواند عاملی برای آموزش، تفکر انتقادی، قضاوت براساس دلیل، حس تعاون و قبول عضویت در گروه باشد که حاصل شکل گیری این مسایل ایجاد و گسترش حس اعتماد به نفس خودشناسی، خویشتن داری و احساس مسوولیت نسبت به قوانین و حقوق دیگران خواهد شد.
دانش آموزان باید محل و فرصتی برای خودآزمایی و کسب پیروزی داشته باشند تا بتوانند استعدادهای خویش را در مکان و زمان مناسب به کمک تجربه شکوفا سازند و نتایج آن را ارزیابی کنند که مناسب ترین این محل ها و فرصت ها، مدرسه است.(3)