در وقت مسافرت سفرت را با دادن صدقه آغاز کن و سلامتی خود را تأمین نما.رسول خدا – صلی الله علیه و آله – فرمود: تعلیم دهندگان بهترین مردماندتله سیژ ناژوان
بروید مسافرت كنید. در سفر اگر نفع مالی عایدتان نشود (لااقل) از فوائد عقلانی و تجربی آن بهره‌مند خواهید شد.ارجمندترين پادشاهان كسى است كه بر نَفْس خود پادشاهى كند و عدالت را بگستراند.شادى ، انبساط روح مى آورد و نشاط انگيز است. غم، گرفتگى روح مى آورد و انبساط را در هم مى پيچدمسافرت كنید تا سالم و تندرست بمانید و بهره‌ها نصیبتان گردد.انسان عاقل جز برای یکی از سه چیز مسافرت نمی‌کند: یا برای نیل به معارف الهی و ذخیره برای روز معاد، یا جهت درآمد و تحصیل معاش و یا برای سیاحت و سرور در غیر امور حرام و نامشروع.خداوند عزّ وجلّ مى فرمايد: (و چون در زمين سفر مى كنيد، بر شما گناهى نيست كه نماز را كوتاه كنيد)هركه به فكر دورى راه باشد ، خود را آماده كند .سفر (در حقیقت) یک محک و میزان شناسایی مردمان است!دو نفر که همراه یا همسفر می‌شوند آن کس پاداش او عظیم‌تر و نزد خدا محبوب‌تر است که نسبت به همدم خود مهربان‌تر و عطوفت بیشتری داشته باشد.هرگاه سه نفر همسفر شدند ، از ميان خود يك نفر را به سالارى انتخاب كنند .بر شما باد پيمودن راه اصلى؛ هر چند پيچ و خم داشته باشد.با همسفرانت سازگار باش ، مگر آن جا كه پاى معصيت خدا در ميان باشد .نخست همسفر، آن گاه سفر .جوانمردى در سفر عبارت است از : ره توشه زياد و خوب و بخشش آن به همسفرانت و كتمان اسرار آنان بعد از جدا شدن از آنها و شوخى فراوان در آنچه كه خداوند عزّ و جلّ را به خشم نياورد .بر هر مسلمانی که ارائه سفر دارد لازم است که برادران دینی خود را اعلام کند، و بر آنان نیز لازم است که بعد از مراجعت از سفر به دیدار و ملاقات او بروند.هر گاه با عده‌ای همسفر شدی، در امور خودت، زیاد با آنها مشورت کن.از لوازم تعقل و درایت یک مسافر، حواس‌جمعی و محافظت از مال و مخارج او است.لهو، تصميمات جدّى را تباه مى كند.سرور مردم ، كسى است كه در سفر خدمتگزار آنان باشد .پيامبر صلى الله عليه و آله هرگاه از سفر باز مى گشت ، دو ركعت نماز مى خواند .با كسى همسفر نشو كه براى تو بر خودش برترى نمى بيند ، آن چنان كه تو براى او بر خويش برترى مى بينى .جوانمردى در سفر عبارت است از : بخشيدن زاد و توشه [ خود به همراهان ] و خوش اخلاقى و شوخى كردن ، به شرط آن كه معصيت خدا نباشد .امام زین‌العابدین(علیه‌السلام) هر گاه مسافرت می‌کرد به طور ناشناس با گروهی همسفر می‌شد و با آنان شرط می‌کرد هر چه بدان نیازمند بودند خدمتگزار آنها باشد.هر گاه یکی از شما به سفر رفت، در مراجعت هدیه و سوغاتی برای خانواده‌اش به همراه بیاورد.
